دانشگاه شهید چمران اهواز در دهه ۳۰ خورشیدی با نام دانشگاه گندی شاپور و سپس جندی شاپور آغاز به کار کرد. این دانشگاه مادر دارای شاخهها یا واحدهایی در شهرهای اطراف بود که طی سالهای گذشته هر یک با جذب هیات علمی و ایجاد رشتههای جدید توسعه یافتند و از دانشکده به دانشگاه ارتقا پیدا کردند.
از جمله، دانشگاه شهید چمران-شاخه خرم آباد به دانشگاه لرستان تبدیل شد. همچنین شاخه بهبهان به مجتمع آموزش عالی بهبهان و سپس به دانشگاه صنعتی خاتم الانبیا ارتقا یافت، شاخه دزفول نیز ابتدا به مجتمع آموزش عالی و سپس به دانشگاه صنعتی جندی شاپور تبدیل شد. دانشکده کشاورزی ملاثانی نیز از دیگر واحدهای اقماری دانشگاه شهید چمران بود که به دانشگاه کشاورزی و منابع طبیعی رامین ارتقا پیدا کرد. دانشکده علوم دریایی و اقیانوسی خرمشهر نیز مستقل شده و به دانشگاه علوم و فنون دریایی خرمشهر تبدیل شد.در این بین فقط حکایت دانشگاه شهید چمران-شاخه شوشتر حکایت دیگری بود. این واحد، تنها واحد اقماری دانشگاه شهید چمران بود که توسعه نیافت و به دانشگاه تبدیل نشد.
فعالیت شاخه شوشتر از سال ۱۳۷۳ با راه اندازی رشته های تربیت دبیری، ریاضی، ادبیات فارسی و مهندسی کامپیوتر آغاز گردید و درسال ۱۳۷۵ نخستین گروه از دانشجویان تحصیل خود را دراین دانشکده شروع نمودند. پس از چند سال رشته های مذکور به اهواز منتقل شده و تصمیم گرفته شد تا با توجه به پتانسیلهای شهر فرهنگی شوشتر، دانشکده هنر شوشتر به عنوان تنها دانشکده هنر جنوب غرب کشور در این شهر باستانی و هنرپرور آغاز به کار کند. ضمنا مقرر شد این دانشکده با توسعه کمی و کیفی به دانشگاه هنر شوشتر ارتقا یابد، رییسان مختلف دانشگاه شهید چمران نیز وعده تبدیل این دانشکده به دانشگاه هنر شوشتر را تکرار کردند. این اتفاق میمون و مبارک باعث خوشحالی فرهنگدوستان در خوزستان شد.
اما با وجود اینکه در دهه گذشته جذب گسترده هیات علمی در واحدهای اقماری دانشگاه شهید چمران و همچنین در دانشکدهها و دانشگاههای نوپای کشور صورت گرفت، دانشکده هنر شوشتر بطور عجیبی از قافله عقب ماند.
رییسان فعلی و پیشین دانشکده هنر شوشتر باید توضیح دهند که علت توقف توسعه این دانشکده در دوره چند ساله ریاست ایشان چیست؟ و چرا بر خلاف دیگر واحدهای اقماری دانشگاه شهید چمران، مقدمات تبدیل دانشکده به دانشگاه هنر شوشتر فراهم نشده است؟ و چرا به جای رشد و توسعه، گهگاه زمزمه جابجایی دانشکده هنر شوشتر به شهری دیگر مطرح می شود؟
جذب هیات علمی در رشتههای هنر و برخی رشتههای مهندسی در شهرستانهای استان خوزستان، به دلیل محرومیت این استان، همواره با دشواریهایی همراه بوده است. از سوی دیگر دافعه هیات جذب و کارگروه بررسی صلاحیت عمومی در دانشگاه شهید چمران اهواز و زمان طولانی فرایند استخدام بر مشکلات افزوده است.
از این رو نگارنده به تحقیق پرداخت که چگونه است که افرادی با تخصصهای کمیاب، که حتی دانشگاههای مرکز استان موفق به جذب آنها نشدهاند، در شهرهای کوچکتر استان مشغول به کار شدهاند! کنکاش در مورد نحوه جذب هیات علمی در شهرستانهای خوزستان نشان داد که رییسان این واحدها علاوه بر ایجاد شرایط رفاهی جذاب برای اعضای هیات علمی، تلاش مستمری در شناسایی نیروهای مستعد و اکثرا بومی داشتهاند و با روشهای مختلف، از جمله حذف مراحل مرسوم و زمانبر استخدام هیات علمی، نیروهای متخصص را بسرعت و قبل از اینکه راهی دانشگاه دیگری شوند جذب کردهاند. کاری که مدیران فعلی و پیشین دانشکده هنر موفق به انجام آن نشدهاند.
پیشنهاد نگارنده این است که در صورتی که در دانشکده هنر شوشتر بستر یا انگیزه لازم برای توسعه وجود ندارد، مسوولان مربوطه با آماده کردن مقدمات تاسیس دو دانشکده دیگر در کنار دانشکده هنر، از یک سو قانون وجود حداقل سه دانشکده را برای ارتقا به دانشگاه تامین کنند، و از سوی دیگر با حضور افراد جدید که انگیزه و فکرهای نو را همراه خود میآورند، زمینه توسعه دانشکده هنر شوشتر را نیز فراهم کنند.
به نظر میرسد ایجاد دانشکدهها و رشتههایی که زمینه جذب هیات علمی در آنها فراهمتر است و با استعداد ذاتی شهر شوشتر تناسب دارند، نظیر معماری، باستانشناسی و … میتواند گرهگشای رکود فعلی این دانشکده باشد. مجوز دو رشته مذکور قبلا در دانشگاه شهید چمران اخذ شده است. این موضوع در کنار نگاه مثبت وزارت علوم به توسعه کمی و کیفی دانشکده هنر شوشتر میتواند مقدمهای برای تبدیل این دانشکده به دانشگاه تا سال آینده شود.